POSTTRAVMATİK STRES BOZUKLUĞ Yaşanan şiddetli bir travma kişinin var olan baş etme mekanizmalarını aşmıştır.
PTSB’da ;
Posttravmatik Stres Bozukluğuna eşlik eden özellikler
Çocukta;
PTSB gelişimi için risk faktörleri
Travmatik olay tipleri
PTSB olan kişiler sıklıkla, diğer kişilere ve kendilerine zarar vererek ya da kendilerini yeniden travmaya uğrayacak bir pozisyona getirerek yeniden travmaya maruz kalırlar. Tecavüz mağdurlarının tekrar tecavüze uğraması daha yaygındır.Çocukluk çağı fiziksel suistimal vakaları büyük olasılıkla aile tarafından suistimal edilmektedir. Kendine zarar verici davranışlar; kesme, y akma, anoreksi ve suisid girişimiolabilir.
Travmayı hatırlamamak ve eşlik eden hisleri yaşamamak için her şeyi yapabilecek olan kişi zamanla çevredeki ipuçlarına karşı çok daha duyarlı hale gelir ve daha çok olaydan kaçınmaya başlar. Travmadan kaçınmak için fazla zaman harcanması, günlük yaşam için harcanan zamanın azalmasına neden olur
Travma sırasında çok yoğun duygular yaşanır.İlişkilerde bozulmalar ve sevilenlerden ayrılmaya yol açabilir. Bu süreçte kişiler yardım için alkol ve ilaç kullanabilir.
Travma mağdurlarının kendileri ile dünya arasındaki ilişkiye dair kendi gerçeklikleri içinde kuvvetle farz ettikleri şeyler vardır. Ne zaman şiddetli bir travma yaşayacak olsa, bilinç dışı bu yorumlarla mücadele eder.ve şiddetli anksiyete yaşar. Bu yüzden kendisinin dünya ile ilgili t emel algılayışı bozulur.
Tedavi
Temel tedavi şekli EMDR ve hipnoterapi uygulamasıyla, destekleyici, kognitif davranışsal, psikodinamik, bazı psikoterapi tipleri ve bu terapinin etkisini arttıran medikasyondur.
Tedavinin amaçları şunlardır;
Birinci basamakta hatıralarda olduğu kadar gerçek bir çevre içinde de güvenlik sağlanmalıdır. Belirtilerle ve rahatsız edici anılarla baş etme teknikleri öğretilmelidir. Hastanın yaşamındaki önemli insanlar da travma bulguları konusunda bilgilendirilmeli ve sosyal destek arttırılmalıdır.
İkinci basamakta travmatik olayla mücadelede ana amaç öykünün onarımıdır. Bir çok insan duyguları çok yoğun olduğundan travma hakkında konuşmakta güçlük çeker. Sıklıkla diğer kaynaklardan da bilgi edinmek gerekir. Kişisel şemalarını yeniden yapılandırarak ve travmayı yeni bir anlam içine yerleştirirerek sonsuza dek değişirler.
Üçüncü basamakta, hastalar ilişkilerini yeniden yapılandırmalı, travmayı kendi inanç sistemleri içinde öğütmeli ya da inançlarının gerçeğe uygunluğunu sağlaması için yardımcı olmalıdır. Kişisel şemayı yeniden yapılandırma ve travmayı yeni bir bakış açısıyla içine yerleştirme ve pozitif bir yaşam içinde ileri doğru hareket etme sağlanmalıdır.