Üvey Ebeveynlik

Boşanmış bir anne babanın yeniden evlenmeleri, çocuk için öncelikle onların yeniden biraraya gelebilecekleri ümit ve beklentilerinin sonudur.

Yapılan araştırmalar ebeveynleri ayrılmış hemen hemen tüm çocuklarda, anne babanın bir gün tekrar birleşecekleri ve hep birlikte mutlu bir yaşam süreceklerine dair bir beklenti olduğunu göstermiştir.

Yeniden evlilikler çocuğa hem kazanç, hem de kayıp getirebilmektedir. Burada çocuğun yaşı yanında, boşanma ile ikinci evlilik arasında geçen süre, süreçte oldukça etkili olmaktadır. Bir çok araştırmada çocuğa bakan ebeveynin ya da diğerinin evlenmesinin çocuk için fark etmediği saptanmıştır. Önemli olan yeni bir üvey ebeveyn sahibi olmaktır.

Çocuğun yaşı ne kadar küçük olursa üvey ebeveyne bağlanıp olumlu bir ilişki kurma şansı artmaktadır. Kız çocuklarının erkeklere göre daha iyi uyum sağladıkları görülmektedir. Kızlar özellikle annelerinin erkek arkadaşlarına ve yeni evliliğine gençlik çağlarına doğru daha olumlu tepkiler vermektedirler. Ergenlik dönemindeki bir çok erkek çocuk, kendilerini annelerinin eşleriymiş gibi hissetmenin getirdiği yükten kurtuldukları için annelerinin evliliklerine sıcak yaklaşabilmektedirler. Kızlar ise, kendi cinselliklerinin farkına varmaları nedeniyle anneleriyle yarışa girebilmekte, kendileri için yasaklanan bazı şeylerin anneye serbest olmasını hoş görmekte zorlanabilmektedirler. İkinci evliliklerde cinsel iletişimler genellikle çocuklarda olumsuz tepkilere yol açmaktadır. Ebeveynlerin çocukların bu duyarlılığına özellikle dikkat etmeleri önemlidir. Belli bir yaş üzerindeki çocukların evlilik planlarına katılmaları verecekleri tepkiyi çoğu kez azaltmaktadır.

Üvey annelerin durumu ise muhtemelen binlerce yıllık masalarda ve günümüzde bir çok filmde işlendiği üzere daha çok kötülük üzerine kuruludur. Bir çok öykü ve masal üvey anneleri bir cadı, üvey çocukları ise zor bulunan güzellikte bir melek gibi tanımlamaktadır. Üvey babalar ise çoğu kez nötr tutulmuştur. Büyük olasılıkla bu önyargılardan da kaynaklanmak üzere üvey babalar, küçük kızlar ve her yaşta erkek çocuklar tarafından daha kolay kabul edilmektedirler. Üvey annelerin durumu her toplum ve kültürde daha güçtür. Bu anneliğin kendine has özellik ve niteliklerinden de kaynaklanmaktadır.

Çocuklar için en büyük korkulardan biri de ikinci evliliklerin de boşanmayla sonuçlanmasıdır. Her şeyin yeniden başladığını görmek çocuklar için yıkım olabilmektedir.

Sonuçta, çocukların doğal ebeveynleriyle olan ilişkileri her zaman için üvey ebeveynlerle olan ilişkilerden daha önemlidir. Çocuklar ebeveyn değişimini çok özel şartlar haricinde istemezler.

Üvey aile, çocuk uyumunun optimum düzeyde sağlanması, yeni aile yapısının orjinaline göre farklarının iyi anlatılması ve çocuğun yeni ebeveynle ilişkisinin esas ebeveynleriyle ilişkilerine göre farklı olduğunun algılanmasıyla mümkündür.